F. van Donck

Biografische gegevens:

Flory Van Donck (23 juni 1912 - 14 januari 1992) was een Belgische professionele golfer.

Van Donck wordt algemeen beschouwd als de grootste Belgische golfer ooit. Tijdens zijn carrière won hij meer dan vijftig toernooien wereldwijd, waaronder veel van de meest prestigieuze nationale open van Europa. Hij eindigde ook twee keer als tweede in The Open Championship.

Van Donck werd geboren in Tervuren, Vlaams-Brabant. Totdat spelers als Seve Ballesteros en Bernhard Langer eind jaren zeventig de golfscene bestormden, was Van Donck een van de weinige golfers van continentaal Europa die regelmatig professionele toernooien in Groot-Brittannië had weten te winnen. Een groot deel van Van Doncks faam berustte op zijn geweldige puttvaardigheid, hoewel zijn stijl onorthodox was omdat hij de teen van zijn putter in de lucht hield, vergelijkbaar met Isao Aoki.[1]

Van Donck hield ooit de meeste nationale open titels in Europa, waaronder de Belgian Open en Dutch Open (elk vijf keer), Italian Open (vier keer), French Open (drie keer), German Open en Swiss Open ( tweemaal elk), en Portugees Open (eenmaal). In 1953 won hij in totaal zeven toernooien op het Europese circuit, een record dat hij nog steeds deelt met Norman Von Nida, die de prestatie in 1947 bereikte, en werd bekroond met de Harry Vardon Trophy.

Naast zijn overwinningen in heel Europa domineerde Van Donck in zijn thuisland, waarbij hij tussen 1935 en 1968 zestien keer de Belgische nationale titel won en tien keer het Professioneel Toernooi van de Alliantie. In 1960 werd hij onderscheiden met de Trophée National du Mérite Sportif, de hoogste onderscheiding die Belgische sporters toekennen als erkenning voor zijn prestaties.

Van Donck werd twee keer tweede in The Open Championship. In 1956 op Hoylake eindigde hij drie slagen achter Peter Thomson, en in 1959 op Muirfield eindigde hij naast Fred Bullock twee slagen op drift van Gary Player. Dat was zijn consistentie, hij eindigde niet buiten de top vijf gedurende vijf opeenvolgende jaren vanaf 1955, en eindigde acht van de tien jaar in de top 10 in de jaren vijftig.

Hij vertegenwoordigde België 19 keer in de Canada Cup, het laatste WK. Zijn laatste optreden was in 1979 als 67-jarige, toen hij de oudste speler ooit werd die deelnam aan het WK. In 1960 was hij de speler met de laagste score (voor de internationale trofee) in Portmarnock in Ierland, uit een veld dat enkele van de grootste sporters aller tijden omvatte, zoals Sam Snead, Arnold Palmer, Bobby Locke, Gary Player, Peter Thomson en Kel Nagle.

Zie ook:

index personen

(Bestuurs)functies:

Golfresultaten:

Artikelen/foto's: