NK Kolf - 1891

Herkomst: Stadsarchief Amsterdam

Gebeurtenis: NK Kolf 1891

De Nederlandsche Kolfbond, 6e Nationale Wedsrijd. 1891

Wijze: Suzanna



De Nationale Kolfbond

Viert weer zijn jaarlijks feest.

Hij leve en met elken stond

Kweek' hij den broedergeest. Hiep, hiep, hoera.

Het gaat weer om den prijs

Op! op, gij Neerlands' Kolvers dan,

Gij Kolvers jong en grijs.



Wij zitten weer aan 't Bonds diner,

De Kolvers met elkaar

En zingen allen lustig mee.

Juicht Kolvers al te gaar, Leve de Bond!

Leev' jaren, jaren lang;

Opdat U 't verre nageslacht,

Nog wijde U den zang.



En worden wij 't dineeren moe

Dan naar 'de bovenzaal'

Van de Societeit de Kroon

Spreekt daar een ronde taal. Maar als het lot

De club dan heeft bepaald

Waar weer de wedstrijd wezen moet,

Uw plank niet opgehaald.



Wij Kolven steeds maar lustig voort

Naar 't einddoel van den strijd.

De vreugde werd hier nooit verstoord,

Al duurt het langen tijd. Stoot aan het glas;

Want 't hoofddoel van ons feest,

Is uit te munten in het spel,

Maar vriendschap toch het meest.



En wie het nu weer winnen zal?

Wel die ze weer goed geraakt,

Het hangt hier af van het getal

Der punten die men maakt. Nu wie het zij.

Hollander, Zeeuw, of Fries,

Een iedereen is het gegund

Elk kent tegen verlies.



Komt heffen wij het glas omhoog,

En drinken wij eens uit;

Want zingen maakt de keelen droog,

Dus daarom tot besluit. Leve de clubs.

Bestuurder, lid hoera!

En al de Kolvers van het land,

Bond, zonder wederga.