B. Locke

Biografische gegevens:

Arthur d'Arcy "Bobby" Locke (1917–1987) was een Zuid-Afrikaanse golfer die wordt beschouwd als een van de grootste putters in de geschiedenis van het spel. Geboren in Germiston, Zuid-Afrika, toonde hij al op jonge leeftijd een uitzonderlijk talent. Locke werd professioneel in de jaren dertig en bouwde snel een reputatie op door zijn unieke speelstijl en buitengewone kalmte onder druk.

Zijn carrière werd tijdelijk onderbroken door de Tweede Wereldoorlog, waarin hij diende bij de Zuid-Afrikaanse luchtmacht. Na de oorlog keerde hij terug naar de golfbaan en begon hij internationale toernooien te domineren. Locke won in totaal 74 professionele titels, waaronder vier keer The Open Championship (1949, 1950, 1952, 1957). Zijn zege in 1949 maakte hem de eerste Zuid-Afrikaan die dit prestigieuze toernooi won.

Locke stond vooral bekend om zijn ongebruikelijke puttingtechniek: hij speelde de bal vaak met een lichte draw en gebruikte een langzamere, zeer gecontroleerde slag. Critici noemden het onorthodox, maar het bleek uiterst effectief en leverde hem de bijnaam “King of the Greens” op. Zijn kalme persoonlijkheid en onwrikbare vertrouwen maakten hem bijna onverslaanbaar in de slotfasen van wedstrijden.

Ondanks zijn successen in Europa en Zuid-Afrika speelde Locke relatief weinig in de Verenigde Staten, deels vanwege conflicten met de PGA Tour. Toch liet hij een blijvende indruk achter op de wereldgolf, niet alleen door zijn prestaties, maar ook door zijn bijdrage aan de populariteit van de sport in Zuid-Afrika.

Locke werd in 1977 opgenomen in de World Golf Hall of Fame. Hij blijft een icoon van vakmanschap, concentratie en de kunst van het putten, en geldt als een pionier die de weg effende voor latere Zuid-Afrikaanse golflegendes.

Zie ook:

index personen

(Bestuurs)functies: