A. Boyer

Biografische gegevens:

Auguste Boyer (1896-1956) werd geboren in de stad Cagnes-sur-Mer aan de Franse Rivièra, net buiten Nice, en hij begon met golfen toen hij in 1910 begon te caddieven bij de Nice Golf Club. De Eerste Wereldoorlog werd onderbroken en Boyer diende en verdiende een medaille (een oudere broer is vermoord).

Na de oorlog keerde hij terug naar de Nice Golf Club. In 1923, op 27-jarige leeftijd, werd hij de caddiemeester van de club (hij speelde toen ook toernooien en gaf les in golf). Twee jaar later werd hij een van de golfprofessionals van de club en werkte hij als pro bij Nice Golf Club tot 1938, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak.

Tegen het begin van de jaren twintig begon Boyer mee te doen aan golftoernooien op lokaal niveau. Hij maakte zijn debuut op nationaal niveau door als 16e te eindigen in het Franse PGA-kampioenschap van 1924.

Tegen 1925 speelde Boyer regelmatig toernooigolf in continentaal Europa en af en toe in Groot-Brittannië. Datzelfde jaar werd hij een van de eerste leden van de Vereniging van Franse Golfleraren.

Zijn overwinning in de Italian Open van 1926 begon zijn grote reeks nationale kampioenstitels in de volgende 10 jaar. Van 1926 tot 1936 won hij vier keer de Italian Open (en werd vier keer tweede); won de German Open vier keer (en werd één keer tweede); won drie keer de Swiss Open; won tweemaal de Belgian Open (en werd eenmaal runner-up); en won eenmaal de Dutch Open.

Hij won nooit de British Open. Maar degene die echt wegkwam, vanuit Boyer's perspectief, was de Open de France (destijds in Frankrijk het International Omnium of Omnium Grand Championship genoemd). Hij eindigde als tweede in 1930, 1933 en 1934, maar won het nooit. Hij won vier keer het French Close Championship (toen in Frankrijk het National Omnium genoemd), dat alleen toegankelijk was voor Franse golfers.

Boyer had na 1936 geen overwinningen meer in grote continentale toernooien, maar kwam in 1937 een paar keer dichtbij. Op de 1937 German Open, in een poging zijn derde opeenvolgende titel daar te winnen, werd Boyer tweede van Henry Cotton. Maar Cotton won met 17 slagen - een van de grootste overwinningsmarges ooit in professioneel golf op topniveau.

Boyer's dagen als topspeler van toernooien eindigden met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, die ook zijn loopbaan als leraar op pauze zette toen de Nice Golf Club werd beschadigd door de gevechten. Toen het golfen in Frankrijk na de oorlog weer begon op te pikken, ging Boyer weer aan het werk als een "professeurs du golf" (teaching pro) bij zowel de Cannes Golf Club als de Lyon Golf Club. Hij werkte de rest van zijn leven bij beide clubs.

Tijdens het leven van Boyer maakten Continental Europeanen geen deel uit van de Ryder Cup - ze voegden zich pas bij de Ryder Cup van 1979 bij golfers van Groot-Brittannië en Ierland om Team Europe te vormen. Maar er was een soort voorproefje rond de Ryder Cup van 1953.

De Ryder Cup dat jaar werd gespeeld in de Wentworth Club in de buurt van Londen. Drie dagen nadat de Ryder Cup was afgelopen, was Team USA in Parijs om een wedstrijd in Ryder Cup-stijl te spelen tegen een team profs uit Continentaal Europa. De European Golf Association en de Franse Golffederatie organiseerden de wedstrijd, en de waardering die Auguste Boyer kreeg, blijkt uit het feit dat hij werd gekozen als de teamcaptain van Europa. (Team VS won, 12-3.)

In september 1956 kreeg Boyer een hartaanval en stierf enkele weken later. Hij was 60 jaar oud.

Een instructieboek uit 1930 van Boyer, geschreven in het Frans en gepubliceerd in Parijs, heette Le Golf. Tegenwoordig worden originele exemplaren beschouwd als een zeldzaam verzamelobject.

Zie ook:

index personen

(Bestuurs)functies:

Golfresultaten:

Artikelen/foto's: