Isaack Jansz. van Ostade, IJs scene bij een herberg - 1643
Herkomst: De Kremer Collectie
Schilder: Isaack van Ostade
Techniek: Olieverf op canvas
Afmeting: 106 x 146 cm
Beschrijving (uit De Kremer Collectie):
In zijn korte carrière schilderde Isaack van Ostade niet alleen grote, ambitieuze winterlandschappen op doek – waarvan dit werk uit 1643 een prachtig voorbeeld is – maar ook kleinere, intiemere voorstellingen op paneel. Zijn levendige composities zijn vaak opgebouwd langs denkbeeldige diagonale lijnen, zoals hier, waar het oog wordt geleid van een laag standpunt naar de herberg rechtsboven, evenals naar het verre ijs links. Langs het bevroren water, met links – zoals zo vaak – een molen in de verte als belangrijkste herkenningspunt, zien we figuren schaatsen, sleeën en colf spelen. Ook op de voorgrond trekken verschillende activiteiten onze aandacht: een aangespannen schimmel wacht geduldig terwijl een sleeër zijn volle voertuig gereedmaakt. Dit is een variatie op het motief van een paard dat zijn lading over de rivierbank trekt, een thema dat Van Ostade vaak gebruikte in zijn winterlandschappen. Op de voorgrond links staan een boerenkoppel en een kind met een colfstok naast een duwslee beladen met twee vaten.
Van Ostade hield ervan om veel kinderen in zijn scènes op te nemen. In het midden op de voorgrond trekt een kind zijn speelkameraadje op een slee. Verschillende kinderen zijn bezig hun schaatsen onder te binden, zoals de jongen op de voorgrond rechts, vergezeld door een ander kind en een hond. Meer mensen zijn te zien bij de herberg rechts – gemakkelijk herkenbaar aan het uithangbord – en we vinden er ook een aangespannen paard dat uit een voerbak eet. Bij de verfrissingstent lessen mens en dier hun dorst. Menselijke activiteit staat centraal in Van Ostades wintertaferelen, die, hoewel ontleend aan het repertoire van het Haarlemse boerengenre, geen van de satirische toon bevatten die zijn vroegste voorstellingen van het boerenleven kenmerkte.
Isack van Ostades karakteristieke winterlandschappen inspireerden een aantal kunstenaars, onder wie Claes Molenaer (ca. 1630–1676) en Philips Wouwerman. Het vroege werk van Jan Steen (1626–1679), die volgens de kunstenaarsbiograaf Jacob Campo Weyerman (1677–1719) enige tijd leerling was van Adriaen van Ostade, vertoont ook de invloed van de jongere Van Ostade. Hoewel er geen winterlandschappen van Adriaen van Ostade bekend zijn, schilderde Steen wel degelijk minstens één, een jeugdwerk van rond 1650. In zijn diagonale lijnen en warme, verbindende licht is het duidelijk verwant aan het hier besproken ijsgezicht.
Literatuur:
-
Details:
https://thekremercollection.co...
Lees volledige artikel
Schilder: Isaack van Ostade
Techniek: Olieverf op canvas
Afmeting: 106 x 146 cm
Beschrijving (uit De Kremer Collectie):
In zijn korte carrière schilderde Isaack van Ostade niet alleen grote, ambitieuze winterlandschappen op doek – waarvan dit werk uit 1643 een prachtig voorbeeld is – maar ook kleinere, intiemere voorstellingen op paneel. Zijn levendige composities zijn vaak opgebouwd langs denkbeeldige diagonale lijnen, zoals hier, waar het oog wordt geleid van een laag standpunt naar de herberg rechtsboven, evenals naar het verre ijs links. Langs het bevroren water, met links – zoals zo vaak – een molen in de verte als belangrijkste herkenningspunt, zien we figuren schaatsen, sleeën en colf spelen. Ook op de voorgrond trekken verschillende activiteiten onze aandacht: een aangespannen schimmel wacht geduldig terwijl een sleeër zijn volle voertuig gereedmaakt. Dit is een variatie op het motief van een paard dat zijn lading over de rivierbank trekt, een thema dat Van Ostade vaak gebruikte in zijn winterlandschappen. Op de voorgrond links staan een boerenkoppel en een kind met een colfstok naast een duwslee beladen met twee vaten.
Van Ostade hield ervan om veel kinderen in zijn scènes op te nemen. In het midden op de voorgrond trekt een kind zijn speelkameraadje op een slee. Verschillende kinderen zijn bezig hun schaatsen onder te binden, zoals de jongen op de voorgrond rechts, vergezeld door een ander kind en een hond. Meer mensen zijn te zien bij de herberg rechts – gemakkelijk herkenbaar aan het uithangbord – en we vinden er ook een aangespannen paard dat uit een voerbak eet. Bij de verfrissingstent lessen mens en dier hun dorst. Menselijke activiteit staat centraal in Van Ostades wintertaferelen, die, hoewel ontleend aan het repertoire van het Haarlemse boerengenre, geen van de satirische toon bevatten die zijn vroegste voorstellingen van het boerenleven kenmerkte.
Isack van Ostades karakteristieke winterlandschappen inspireerden een aantal kunstenaars, onder wie Claes Molenaer (ca. 1630–1676) en Philips Wouwerman. Het vroege werk van Jan Steen (1626–1679), die volgens de kunstenaarsbiograaf Jacob Campo Weyerman (1677–1719) enige tijd leerling was van Adriaen van Ostade, vertoont ook de invloed van de jongere Van Ostade. Hoewel er geen winterlandschappen van Adriaen van Ostade bekend zijn, schilderde Steen wel degelijk minstens één, een jeugdwerk van rond 1650. In zijn diagonale lijnen en warme, verbindende licht is het duidelijk verwant aan het hier besproken ijsgezicht.
Literatuur:
-
Details:
https://thekremercollection.co...